Κυριακή 10 Ιουλίου 2016

ΔΗΜΟΤΕΣ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΝΕΥΡΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ


Το πρόβλημα του θορύβου ταλανίζει την Αρτέμιδα πολλά χρόνια τώρα!
Το καλοκαίρι η κατάσταση γίνεται αφόρητη.
Μια το αεροδρόμιο με τις πυκνές πτήσεις, μια η αχαλίνωτη συμπεριφορά κάποιων εποχιακών επιχειρήσεων με τα γλέντια και τα ξεφαντώματα, συχνά μέχρι πρωίας, και οι αντοχές των κατοίκων δοκιμάζονται σκληρά.
Μεταξύ μας υπάρχουν δημότες που κοιτούν τι άνεμος φυσάει σήμερα για να ξέρουν αν θα κοιμηθούν ή όχι το βράδυ. Διαφορετικά, ερμητικά κλειστά παράθυρα και air condition στο φουλ. Και πάλι!

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο τοπικό. "Φωνάζει" από παντού. 
Η ανοχή χάριν της επιχειρηματικότητας, ειδικά στις εμπορικές παραλιακές περιοχές εν μέσω θέρους, είναι προκλητική.
Μέχρι παρεξηγήσεως δηλαδή.



Αξίζει, νομίζουμε, να παρατεθούν τα όσα, σαν σημεία αιχμής, αναδείχθηκαν στις εισηγήσεις που ακούστηκαν στην Ημερίδα «Ηχορύπανση: Μια σύγχρονη Πληγή στον τόπο μας» που είχε διοργανωθεί στις 19/4/2016 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, 
από το Δίκτυο Ιστορικού Κέντρου με τον συντονισμό της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων/Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας και το Ελληνικό Ινστιτούτο Ακουστικής,
με βασικούς άξονες :
α/ την εξέταση του προβλήματος και της (μη εφαρμογής) της νομοθεσίας στην Ελλάδα και
β/ την επεξεργασία προτάσεων για την αντιμετώπιση της ηχορύπανσης σε εθνικό επίπεδο. 

Στην Ημερίδα αυτή παρευρέθηκαν εκπρόσωποι συλλογικών και πολιτιστικών φορέων της περιοχής μας, με την πρόθεση να αξιοποιήσουν επαφές και γνωριμίες για την αντιμετώπιση του τοπικού προβλήματος, αλλά και να συντονιστούν στην κοινή προσπάθεια με άλλους φορείς πανελλαδικά. 
Οι εισηγητές, επιστήμονες όλων των σχετικών ειδικοτήτων και αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες, καθώς και ευαισθητοποιημένοι δημότες από διάφορες πόλεις της Ελλάδας,
συγκλίνανε στις εξής κοινές διαπιστώσεις-προτάσεις :

1. Ο θόρυβος (δηλαδή ο ήχος σε ένταση πέρα από τα ανεκτά όρια) είναι «ρύπος» άρα η αντιμετώπισή του απαιτεί και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, για σεβασμό στον δημόσιο χώρο και στο «δικαίωμα στην ησυχία», (εντάσσεται στα ανθρώπινα δικαιώματα από την UNESCO) αλλά και αυστηρή πολιτική ελέγχου της παραβατικότητας, κάτι που στην ουσία δεν γίνεται συστηματικά.

2. Η έρευνα έχει αποδείξει ότι ο θόρυβος βλάπτει σοβαρά την υγεία, και έχει μεγάλο οικονομικό κόστος (μεγαλύτερο από τα ατυχήματα), συμπεριλαμβανομένης της πτώσης της αξίας των ακινήτων και ολόκληρων περιοχών. Ιδιαίτερο πρόβλημα δημόσιας υγείας αποτελεί η προκαλούμενη διαταραχή στον ύπνο (περιβαλλοντική αϋπνία).

3. Τα Καταστήματα Υγειονομικού Ενδιαφέροντος (ΚΥΕ) που αναπτύσσονται στις πόλεις δίνουν ζωντάνια και ευκαιρίες άμεσης αναψυχής στις γειτονιές, αλλά η «ειρηνική συνύπαρξη» με την κατοικία είναι αναγκαία, εφόσον ο στόχος διατήρησης και επαναφοράς της στα κέντρα των πόλεων είναι μια πολιτική κοινής αποδοχής για την αντιμετώπιση της κρίσης στην πόλη.

4. Η απλούστευση της αδειοδότησης των επιχειρήσεων τροφίμων που προωθείται από το Υπουργείο Βιομηχανίας, είναι σωστή στην φάση της παραγωγικής ανασυγκρότησης που έχει ανάγκη ο τόπος, αλλά δεν πρέπει και δεν μπορεί να συμπεριλάβει τα ΚΥΕ, τα οποία αφορούν τον αστικό χώρο και κυρίως την Αυτοδιοίκηση.

5. Τα ΚΥΕ με δυνατή μουσική θα πρέπει να κατατάσσονται στα «κέντρα αναψυχής» (και όχι στα «λοιπά καταστήματα») και να ακολουθούν το πλαίσιο χρήσεων γης που προβλέπεται γι αυτά δηλαδή να μη χωροθετούνται σε περιοχές «Γενικής Κατοικίας». Άρα η άδεια μουσικής στα ΚΥΕ εντός κατοικημένων περιοχών θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα χαμηλή, όπως εξάλλου έχει νομολογηθεί από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.

6. Η πολυνομία και η διάσπαση των αρμοδιοτήτων είναι μεγάλο πρόβλημα, όπως και σε άλλους τομείς δημόσιων πολιτικών. Η πρότασή μας για τα ΚΥΕ, βασίζεται στον Κώδικα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και επικεντρώνεται στην ανάληψη της ευθύνης αδειοδότησης και αστυνόμευσης από τον Δήμο και τις Δημοτικές Κοινότητες, που είναι κοντά στον πολίτη, είναι αιρετοί και πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους δημότες. Αυτό απαιτεί ενίσχυση των δημοτικών υπηρεσιών, νομικής υποστήριξης και αστυνόμευσης.

7. Η χαλάρωση των μέτρων αστυνόμευσης και επιβολής ποινών, δεν ευνοεί τις επιχειρήσεις, όπως δυστυχώς θεωρείται από μέρος της κοινής γνώμης και αιρετών. Αντίθετα, η γενικευμένη παραβατικότητα είναι πληγή για την υγιή επιχειρηματικότητα.

8. Προτείνουμε να απλουστευτεί και καθιερωθεί η ποινή αφαίρεσης της άδειας μουσικής και άδειας παράτασης ωραρίου , που γίνεται από τις Δημοτικές Κοινότητες και την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, διαφοροποιούμενη από την ποινή κλεισίματος του καταστήματος που απαιτεί σύνθετη διαδικασία και συχνά μπλοκάρεται στα δικαστήρια λόγω απουσίας του Δήμου. Αυτό πρέπει να προβλεφθεί ρητά στην νέα κανονιστική πράξη του Δήμου Αθηναίων, η έκδοση της οποίας έχει καθυστερήσει απαράδεκτα.

9. Στο Ιστορικό κέντρο της Αθήνας, με τα ειδικά ΠΔ/τα χρήσεων γης, έχει προβλεφθεί ρητά η πλήρης απαγόρευση εξωτερικών μεγαφώνων και έχει συνδεθεί η ηχορύπανση με πολεοδομική /περιβαλλοντική παράβαση, άρα μπορεί να επιληφθεί η Πολεοδομική Υπηρεσία για την αστυνόμευση και την σφράγιση των καταστημάτων, σε περιπτώσεις παραβάσεων χρήσεων γης.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Σωστό το γενικό πλαίσιο των διαπιστώσεων που έχετε αναρτήσει, αλλά νομίζω ότι δεν αναφέρεστε στα πραγματικά αίτια του προβλήματος που διαλύει κάθε έννοια οικογενειακής γαλήνης για όσους ζουν στην Παραλιακή ζώνη και όχι μόνο.
Πίσω από την αφόρητη αυτή κατάσταση βρίσκεται η αδιαφορία (και αυτής) της Δημοτικής Αρχής με ό τι συμβαίνει στην Αρτέμιδα.
Αυτοί δεν ακούν τον θόρυβο, δεν βλέπουν παρανομίες, αντιθέτως όλα είναι φυσιολογικά και απλά υπάρχουν ορισμένοι γκρινιάρηδες που δε τους αφήνουν να ευχαριστηθούν τον πολιτισμό και την ποιότητα ζωής που θέλουν να υπάρχει στην πόλη, δηλαδή αυτήν ακριβώς που μας "σερβίρουν" οι καταστηματάρχες.
Προσωπικά μου κάνει εντύπωση η μεταφορά της μπλε σημαίας στην Β1 ζώνη. Θεωρώ ότι κι αυτό έγινε για να μη χάσουν (που παρανόμως έχουν) οι 3 - 4 καταστηματάρχες τις ομπρέλες και τα καθίσματα στην παραλία.
Είναι καιρός επιτέλους οι κάτοικοι να αντιδράσουν.