Η ΑΤΤΙΚΗ ΤΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ (I)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΛΕΑΣ (1879-1928)

ΑΝΑΛΑΤΟΣ 1918-20

ΛΑΥΡΙΟ 1918-20

ΠΕΥΚΑ ΣΤΗ ΡΑΦΗΝΑ 1920

ΠΑΡΑΛΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ 1918-20

Ο Κωνσταντίνος Μαλέας (Κωνσταντινούπολη, 1879 - Αθήνα, 1928) υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς Μεταϊμπρεσιο-νιστές Έλληνες ζωγράφους των αρχών του 20ού αι. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή και, το 1901, έφυγε για να συνεχίσει τις σπουδές του στη Γαλλία, αρχικά στην αρχιτεκτονική. Στο Παρίσι, ο νεαρός Μαλέας γράφτηκε στην Ανώτερη Κρατική Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών και παράλληλα μαθήτευσε στο εργαστήρι του Ανρί Μαρτέν (Henri Martin 1860-1943), ο οποίος ήταν καταξιωμένος ζωγράφος του Συμβολισμού και του Νεοϊμπρεσιονισμού εκείνη την εποχή.

ΑΚΤΗ ΜΕ ΚΟΛΠΙΣΚΟΥΣ 1920

ΠΑΡΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ 1918-20

ΤΟΠΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ

ΣΟΥΝΙΟ

Η ζωγραφική του, μαζί με αυτή των άλλων αντιακαδημαϊκών καλλιτεχνών της "Ομάδας Τέχνης" *, αποτέλεσε την έκφραση του φιλελευθερισμού της κυβέρνησης Βενιζέλου για μεγάλο χρονικό διάστημα. Υπήρξε, αδιαμφισβήτητα, ανανεωτής της ελληνικής ζωγραφικής, έχοντας ως αφετηρία ιμπρεσιονιστικά και μεταϊμπρεσιονιστικά πρότυπα, απεικόνισε κατά κύριο λόγο τοπία, στα οποία κυριαρχούν η σχηματοποίηση και τα δυνατά, καθαρά χρώματα που χτίζουν σε ενότητες τη σύνθεση.

Λέγεται ότι ο Μαλέας επηρεάστηκε κυρίως από τους τρεις μεγάλους Μεταϊμπρεσιονιστές Σεζάν, Γκωγκέν και Βαν Γκογκ, από τους Συμβολιστές και τους Φωβιστές. Εκτός των άλλων, τα έργα του διακρίνονται για τα πολύ φωτεινά («εκτυφλωτικά») χρώματα και τις πλατιές πινελιές, και έφεραν επανάσταση στα τότε στάσιμα νερά της ακαδημαϊκής αθηναϊκής ζωγραφικής.

ΦΑΛΗΡΟ

Οι συντηρητικοί κριτικοί της εποχής του, χαρακτήρισαν τα έργα του ως «τα ιδιοτροπότερα εις χρώμα και σχέδιο». Μόνον ο Φώτος Πολίτης αναγνώρισε αμέσως την αξία του Μαλέα συνιστώντας στους νεαρούς ζωγράφους «να αφήσουν προς στιγμήν τους δασκάλους τους και να σπεύσουν να πάρουν μαθήματα από τον καλλιτέχνη».

ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑΣ 1925-28

Σήμερα, το έργο του Μαλέα θεωρείται πάντα επίκαιρο, «ως θεμέλιο και σημείο αναφοράς για την αποφασιστική στροφή της ελληνικής ζωγραφικής προς τη μοντέρνα τέχνη».


* Ιδρύθηκε το 1917, απηχώντας τη σύγκρουση των νεώτερων ρευμάτων με τον επικρατούντα μέχρι τότε ακαδημαϊσμό. Συμμετείχαν : Νικόλαος Λύτρας, Λυκούργος Κογεβίνας, Γρηγόριος Ζευγώλης, Κωνσταντίνος Μαλέας, Νικόλαος Οθωναίος, Κωνσταντίνος Παρθένης, Σταύρος Καντζίκης, Οδυσσέας Φωκάς, Περικλής Βυζάντιος, Όθων Περβολαράκης, Δημήτριος Στεφανόπουλος, Μιχάλης Τόμπρος. 


ΠΗΓΗ: απόσπασμα από κείμενο της Μαρίας Μποϊλέ 
www.artmag.gr