Κλιματική κρίση:

Τέσσερις προσεγγίσεις

αλλά δύο πολιτικές

του Κώστα Νικολάου

Στον διεθνή διάλογο, αλλά και στον εθνικό, υπάρχουν τέσσερις προσεγγίσεις γύρω από το ζήτημα της κλιματικής κρίσης:

• Η πρώτη προσέγγιση είναι ότι δεν υπάρχει κλιματική κρίση (υποστηρίζεται εδώ και πολλά χρόνια).
• Η δεύτερη είναι ότι υπάρχει μεν, αλλά φταίει ο ήλιος και όχι η κυρίαρχη ενεργειακή και εξορυκτική πολιτική.
• Η τρίτη είναι ότι υπάρχει μεν, αλλά φταίει κυρίως η κτηνοτροφία και όχι τόσο η κυρίαρχη ενεργειακή και εξορυκτική πολιτική.
• Η τέταρτη είναι ότι υπάρχει, και είναι κυρίως υπεύθυνη η κυρίαρχη ενεργειακή και εξορυκτική πολιτική, που επιδρά με απίστευτα απρόβλεπτες επιπτώσεις.

Οι προσεγγίσεις αυτές μπορεί να είναι τέσσερις, αλλά οι πολιτικές είναι δύο. Οι τρεις πρώτες, είτε δέχονται ότι υπάρχει κλιματική κρίση είτε όχι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο καταλήγουν ότι δεν φταίνε οι εκπομπές από τα καύσιμα, δεν φταίει η κυρίαρχη ενεργειακή και η εξορυκτική πολιτική του συστήματος. Αυτή είναι η μια πολιτική, που προκύπτει από τις τρείς αυτές προσεγγίσεις. Η άλλη πολιτική προκύπτει από την τέταρτη προσέγγιση.

Το φαινόμενο θερμοκηπίου είναι φυσικό και εμείς το πειράζουμε.

Όλη η υπόθεση της κλιματικής κρίσης στηρίζεται στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ο ήλιος εκπέμπει ακτινοβολία (και ενέργεια) προς το σύστημα γη-ατμόσφαιρα σε όλο το φάσμα του φωτός (ορατό κλπ).
Ένα μέρος ανακλάται και ένα μέρος απορροφάται από την ατμόσφαιρα και ένα μέρος φθάνει στη γη. Η γη με τη σειρά της επανεκπέμπει ακτινοβολία προς το σύμπαν, αλλά στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος. Στην ατμόσφαιρα όμως υπάρχουν αέρια, που ονομάζονται αέρια θερμοκηπίου και που έχουν την ιδιότητα να απορροφούν σε αυτό το τμήμα του φάσματος (στο υπέρυθρο δηλαδή). Χάρη σε αυτήν την δραστηριότητα είναι σταθερή η θερμοκρασία στη γη.

Μεταξύ των αερίων θερμοκηπίου, το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) είναι το σημαντικότερο αέριο (με ποσοστό συμβολής άνω του 50%), μικρότερη συμβολή έχουν το μεθάνιο (CH4), οι χλωροφθοράνθρακες κλπ (CFCs-HFCs-PFCs-SF6), το υποξείδιο του αζώτου (N2O) και ακόμα μικρότερη συμβολή τα οξείδια του αζώτου (NOx), οι πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC) και το όζον (O3).

Το φαινόμενο αυτό λοιπόν, δεν είναι προϊόν ρύπανσης. Είναι φυσικό φαινόμενο. Χάρη σε αυτό είναι σταθερή η θερμοκρασία της γης. Αν αυτό δεν υπήρχε και έφευγε στο σύμπαν όλη η εκπεμπόμενη από τη γη ακτινοβολία, ο πλανήτης θα ήταν παγωμένος.

Που είναι το πρόβλημα λοιπόν;

Το πρόβλημα είναι ότι με κάποιες ανθρώπινες δραστηριότητες και ειδικότερα με τις κάθε είδους καύσεις, εκπέμπουμε CO2 και άλλα αέρια, αυξάνοντας πάνω από το φυσιολογικό την συγκέντρωσή τους στην ατμόσφαιρα, επεμβαίνοντας και διαταράσσοντας την προϋπάρχουσα ισορροπία του φαινομένου θερμοκηπίου, με αποτέλεσμα την δημιουργία κλιματικής κρίσης.

Ένα δις δολάρια κάθε χρόνο για να πεισθούμε ότι δεν υπάρχει κλιματική αλλαγή

Μια απίστευτα λεπτομερής έρευνα που διηύθυνε ο κοινωνιολόγος Robert Brulle του Drexel University (Philadelphia, USA) μπήκε βαθιά στη χρηματοοικονομική δομή των αρνητών της κλιματικής αλλαγής, για να ανακαλύψει ποιος κρατάει τα νήματα των πορτοφολιών. Ανακάλυψε ότι υπάρχει ένα πολύ καλά χρηματοδοτούμενο και καλά ενορχηστρωμένο αντι-κίνημα, κίνημα άρνησης της κλιματικής αλλαγής, που χρηματοδοτείται από ισχυρούς ανθρώπους με πολύ βαθιές τσέπες.

Συγκεκριμένα, 91 think tanks, οργανώσεις και εταιρείες απαρτίζουν την αμερικανική βιομηχανία άρνησης της κλιματικής αλλαγής, ξοδεύοντας 1 δις δολάρια ετησίως για να ασκούν πιέσεις ή να επηρεάζουν την κοινή γνώμη. Κάπως έτσι οι μεγάλες εταιρείες μετατρέπουν την οικονομική τους δύναμη σε πολιτική και πολιτιστική εξουσία. Προσλαμβάνουν ανθρώπους για να γράψουν βιβλία ή/και να εμφανίζονται στην τηλεόραση υποστηρίζοντας ότι η αλλαγή του κλίματος δεν είναι πραγματική.

Φταίει η ηλιακή δραστηριότητα;

Σχετικά με την προσέγγιση ότι η κλιματική αλλαγή δεν σχετίζεται με τις εκπομπές CO2 και των άλλων αερίων αλλά ότι αυτή οφείλεται στην ηλιακή δραστηριότητα:

Η ποσότητα της ηλιακής ενέργειας που έλαβε η Γη τα τελευταία 140 χρόνια ακολούθησε τον φυσικό 11χρονο κύκλο των μικρών ηλιακών αυξομειώσεων, χωρίς καθαρή αύξηση από τη δεκαετία του 1950 και μετά. Την ίδια περίοδο, η παγκόσμια θερμοκρασία έχει αυξηθεί σημαντικά. Οι δύο καμπύλες, της μεταβολής της θερμοκρασίας της γης και της ηλιακής δραστηριότητας, αποκλίνουν. Είναι επομένως εξαιρετικά απίθανο ο ήλιος να έχει προκαλέσει την παρατηρούμενη τάση αύξησης της θερμοκρασίας σε όλο τον κόσμο κατά τον τελευταίο μισό αιώνα.

Ποτέ στην ιστορία του πλανήτη δεν υπήρξε τέτοια υψηλή συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η συγκέντρωση του CO2 αυξάνεται δραματικά φθάνοντας τα 410 ppm. Πηγαίνοντας ακόμα πιο πίσω στον χρόνο, 800.000 χρόνια πριν, παρατηρούμε ότι οι δύο καμπύλες, συγκέντρωσης CO2 στην ατμόσφαιρα και θερμοκρασίας του πλανήτη, ακολουθούν παράλληλη μεταβολή. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να υπογραμμισθεί ότι τέτοια υψηλή συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα δεν έχει ξαναεμφανισθεί στην ιστορία του πλανήτη. Ποτέ στο παρελθόν δεν πέρασε τα 300 ppm περίπου.

Μήπως φταίνε οι αγελάδες, τα γουρούνια και τα κοτόπουλα;

“Κτηνοτροφία και κλιματική αλλαγή: Τι γίνεται αν οι βασικοί παράγοντες στην κλιματική αλλαγή είναι … οι αγελάδες, τα γουρούνια και τα κοτόπουλα;” είναι ο τίτλος άρθρου, όπου οι συγγραφείς επεξεργάζονται δευτερογενή δεδομένα (όχι πρωτογενή) των εκπομπών των αερίων θερμοκηπίου και καταλήγουν ισχυριζόμενοι ότι η κτηνοτροφία είναι υπεύθυνη για πάνω από το 51% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.

Οι συγγραφείς του άρθρου είναι ο Robert Goodland, τεχνικός διευθυντής του τομέα εξορυκτικών βιομηχανιών του χαρτοφυλακίου πετρελαίου, φυσικού αερίου και ορυχείων της Παγκόσμιας Τράπεζας και ο Jeff Anhang, ειδικός στο Διεθνές Χρηματοδοτικό Ίδρυμα (IFC) του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Το άρθρο αυτό αποτελεί την βάση της προσέγγισης, που διοχετεύθηκε διεθνώς σε διάφορους φορείς καθώς και κινήματα, με στόχο να διαδοθεί ότι η κτηνοτροφία κατέχει την κύρια ευθύνη για την κλιματική αλλαγή και όχι οι διαφόρων ειδών καύσεις, που οφείλονται στην κυρίαρχη ενεργειακή και εξορυκτική πολιτική.

Ουσιαστικά, η προσέγγιση αυτή διαστρεβλώνει το θεμελιώδες διάγραμμα πίτας, που προέκυψε από πρωτογενή δεδομένα, προερχόμενα από την πολυετή εργασία δεκάδων χιλιάδων επιστημόνων από όλες τις χώρες του πλανήτη, στο οποίο απεικονίζονται οι τομείς της οικονομίας και σε ποια ποσοστά είναι υπεύθυνοι για τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου σε παγκόσμια κλίμακα και άρα για την κλιματική αλλαγή. Στο διάγραμμα αυτό, φυσικά η κτηνοτροφία, γεωργία, δασοκομία και άλλες χρήσεις γης κατέχουν ένα σοβαρό ποσοστό ευθύνης, το 24%, αλλά η παραγωγή ηλεκτρισμού και θέρμανσης κατέχει 25%, η βιομηχανία 21%, οι μεταφορές 14%, η υπόλοιπη ενέργεια 10% και τα κτίρια 6%.

Είναι άλλο να πει κανείς ότι η κτηνοτροφία είναι ο κύριος υπεύθυνος (και άρα μπορούμε να συνεχίσουμε με πετρέλαιο, λιγνίτη, εξορύξεις κλπ, αφού είναι μηδαμινή η ευθύνη τους) και άλλο ότι είναι ένας από τους υπεύθυνους (κατά το ¼ περίπου). Είναι διαφορετικές οι πολιτικές που προκύπτουν.

Ποιες χώρες ευθύνονται για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα;

Έχει μεγάλη σημασία πως κανείς επεξεργάζεται τα στατιστικά δεδομένα και άρα, τι είδους συμπεράσματα εξάγει και φυσικά, ποια πολιτική θα ακολουθήσει.

Αν κανείς δει τον παγκόσμιο χάρτη με την γεωγραφική κατανομή της παγκόσμιας κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων σε ποσοστά επί του συνόλου, και σταματήσει την ανάλυση σε αυτόν, θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι λίγο-πολύ όλοι φταίνε.

Αν όμως προχωρήσει την ανάλυση και αναρωτηθεί πόσους τόνους CO2 εκπέμπει η κάθε χώρα σε απόλυτες τιμές, τότε ο χάρτης αλλάζει και η κύρια ευθύνη βαραίνει χώρες που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Κι αν τέλος, προχωρήσει ακόμα περισσότερο την ανάλυση και αναρωτηθεί ποια είναι η γεωγραφική κατανομή των κατά κεφαλή εκπομπών (διότι δεν έχει σημασία μόνον πόσο εκπέμπει μια χώρα, αλλά και πόσους κατοίκους έχει) τότε προκύπτει ένας διαφορετικός χάρτης, όπου πχ η Λατινική Αμερική και η Αφρική δεν έχουν καμιά ουσιαστική συμβολή, ενώ η κύρια ευθύνη βρίσκεται στις ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Ρωσία κλπ.

Οι ενεργειακοί πόροι δεν είναι τουρίστες για να τους πηγαίνουμε κρουαζιέρες σε όλο τον πλανήτη

Ένα μεγάλο θέμα της ενεργειακής και εξορυκτικής πολιτικής είναι το που αντλούνται οι ενεργειακοί πόροι και που μεταφέρονται. Ο χάρτης με τις παγκόσμιες μεταφορές πετρελαίου είναι τρομακτικός. 

Οι συνολικές επιπτώσεις στην κλιματική κρίση αφορούν τόσο την εξόρυξη των ενεργειακών πόρων και την κατανάλωσή τους, όσο και τις μεταφορές τους, που επιπλέον είναι υπεύθυνες για περιβαλλοντική ρύπανση και για επεισόδια ρύπανσης θαλασσών και ακτών ένεκα ατυχημάτων.

Οι ενεργειακοί πόροι δεν είναι τουρίστες για να τους πηγαίνουμε κρουαζιέρες σε όλο τον πλανήτη.

Γι’ αυτό και είναι θεμελιώδες η ενέργεια να είναι τοπικοποιημένη: εκεί που παράγεται εκεί να καταναλώνεται όσο αυτό είναι εφικτό. Κι αυτό μπορεί να είναι εφικτό μόνον με την μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και με τις εναλλακτικές και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στο βαθμό που αντιμετωπίζεται το ζήτημα όχι μόνον ποιοι ελέγχουν την κατανάλωση ενέργειας, αλλά και ποιοι κατέχουν και ελέγχουν την παραγωγή και διανομή της, τοπικά και παγκόσμια.

Είναι σε αυτό το πλαίσιο, που το αίτημα “αλλαγή του συστήματος και όχι αλλαγή κλιματική” γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο επιτακτικό.

* Το κείμενο αυτό αποτέλεσε την βάση της εισαγωγικής εισήγησης στην εκδήλωση-συζήτηση με θέμα «Κλιματική κρίση, ενεργειακή πολιτική και εξορύξεις», που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 9ου GreenWave Festival, 12.9.2019, Θεσσαλονίκη

ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΓΚΕΦΑΛΟΓΡΑΦΗΜΑ 

Άπειρο σαν μέγεθος η ανθρώπινη ηλιθιότητα, είχε πει ο Αϊνστάιν.

Είναι να θλίβεται κανείς στην ιδέα ότι κυκλοφορούν μεταξύ μας κάποιοι τόσο ηλίθιοι, που καμαρώνουν για αυτά τους τα “έργα”.

Κι είναι ντροπή για την πόλη (και τους πολίτες της) που έχουν αποτύχει να τα αποτρέπουν.

Σοκάρει η έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη

για τις διακρίσεις

και την άνιση μεταχείριση

Άκρως ανησυχητικά συμπεράσματα για την εμπέδωση από την ελληνική κοινωνία και την εφαρμογή της Αρχής της ίσης μεταχείρισης προκύπτουν από την έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη.

Άκρως ανησυχητικά συμπεράσματα για την εμπέδωση από την ελληνική κοινωνία και την εφαρμογή της Αρχής της ίσης μεταχείρισης και των ίσων ευκαιριών προκύπτουν από την ειδική έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη, που κρούει κώδωνα κινδύνου.

Φαινόμενα ρατσισμού και άνισης μεταχείρισης λόγω καταγωγής, φύλου, αναπηρίας, ηλικίας, θρησκευτικών πεποιθήσεων και περιστατικά ακραίας εργοδοτικής αυθαιρεσίας περιλαμβάνονται στις αυξημένες, έναντι του προηγούμενου έτους, αναφορές που δέχθηκε ο Συνήγορος. Οι διακρίσεις συμβαίνουν συστηματικά σε πλήθος δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της απασχόλησης και της εργασίας.

Στην κατάντια της ελληνικής κοινωνίας σε αυτά τα επίπεδα έπαιξε καθοριστικό ρόλο βεβαίως η πολύχρονη οικονομική και κοινωνική κρίση.

«Οι συνέπειες της πολύχρονης οικονομικής ύφεσης και της διαδικασίας δημοσιονομικής προσαρμογής στο κράτος, στην αποτελεσματικότητα του διοικητικού μηχανισμού, στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και συνακόλουθα στο επίπεδο κοινωνικής συνοχής και δικαιοσύνης υπήρξαν ιδιαίτερα αισθητές.» 

Το κράτος υποχρεώθηκε να συρρικνώσει την ευρύτητα δράσης της παροχικής διοίκησης, ενώ παράλληλα εξαναγκάστηκε να περιορίσει τον ελεγκτικό του ρόλο. Φυσικό επακόλουθο, να συμπιεστούν υπέρμετρα τα δικαιώματα, να συρρικνωθεί δραματικά το κοινωνικό, προνοιακό κράτος, να περιοριστεί σε οριακά επίπεδα η δυνατότητα του κράτους να παρέμβει, με στοχευμένες πολιτικές και θετικά μέτρα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ισότιμη συμμετοχή όλων στους χώρους κοινωνικής δράσης, στην εργασία, στην εκπαίδευση, στον παραγόμενο πλούτο» σημειώνει στο εισαγωγικό σημείωμά του ο Συνήγορος του Πολίτη, Ανδρέας Ποττάκης.

Στην ενδιαφέρουσα αυτή έκθεση παρουσιάζονται υποθέσεις προσώπων που έχουν πέσει θύματα άνισης μεταχείρισης στη βάση κάποιου ή κάποιων από τα προστατευόμενα χαρακτηριστικά των Ν. 3896/2010 και 4443/2016 και έχουν αντιμετωπίσει εμπόδια ή προβλήματα στην καθημερινότητά τους, ιδίως στο πεδίο της εργασίας και της απασχόλησης, αλλά και στις εν γένει συναλλαγές τους με δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς, λόγω του φύλου τους, της αναπηρίας ή χρόνιας πάθησής τους, της ηλικίας τους, του σεξουαλικού τους προσανατολισμού κτλ.

Στις αναφορές κυριαρχούν οι απολύσεις εγκύων στον ιδιωτικό τομέα ή οι βλαπτικές μεταβολές μετά την επιστροφή από την άδεια μητρότητας.  Ανεστραμμένη περίπτωση διάκρισης σε βάρος των ανδρών συχνά συνδέεται με δυσχέρειες στην ισότιμη χορήγηση αδειών ανατροφής τέκνου και με την αντίληψη ότι η φροντίδα ανατροφής των παιδιών αφορά μόνο τη μητέρα.

Διακρίσεις λόγω εθνικής-εθνοτικής καταγωγής.

Αλλοδαπός, ιρανικής καταγωγής, προσελήφθη σε πολυεθνική στο πλαίσιο εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, προκειμένου μέσω της εργασίας να ενταχθεί ομαλά στο κοινωνικό σύνολο. Άλλαξε διάφορες θέσεις μέσα στην εταιρεία, μέχρι που, μερικούς μήνες μετά την πρόσληψή του, κλήθηκε σε σύσκεψη με αρμόδιους της εταιρείας και, αφού υπέγραψε ένα έγγραφο, του ανακοινώθηκε ότι πρόκειται για την απόλυσή του. Ο εργαζόμενος δήλωσε στην Επιθεώρηση Εργασίας ότι η καταγγελία της σύμβασής του ήταν στην ελληνική γλώσσα και ο ίδιος δεν διαβάζει ούτε κατανοεί τα ελληνικά, γεγονός που ήταν γνωστό στην εταιρεία κατά την πρόσληψή του.

Στις αναφορές του 2018 ακολουθούν τα ζητήματα διακρίσεων λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης (14%), όπως η περίπτωση εργαζόμενης που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας και η οποία απολύθηκε από εταιρεία με τον ισχυρισμό ότι δεν ανταποκρινόταν με επάρκεια στην άσκηση των καθηκόντων της.

Διανομέας σε επιχείρηση εστίασης ενημέρωσε τον εργοδότη του ότι θα καθυστερούσε να προσέλθει για εργασία, επειδή επρόκειτο να υποβληθεί σε εξετάσεις οροθετικότητας. Ο εργοδότης τον απέλυσε την επόμενη ημέρα. Ο εργαζόμενος, ο οποίος εν τω μεταξύ ανακάλυψε ότι είναι φορέας του HIV, άσκησε αγωγή κατά του εργοδότη του, ζητώντας την ακύρωση της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του και διεκδικώντας τόσο δεδουλευμένες αποδοχές όσο και αποζημίωση.

Διακρίσεις διαπιστώθηκαν, εξάλλου, λόγω οικογενειακής κατάστασης (8%), εθνικής καταγωγής (7%), ηλικίας (5%), φυλετικής καταγωγής (3%), θρησκευτικών πεποιθήσεων (3%) και ακολουθούν με ποσοστό 1% οι διακρίσεις λόγω κοινωνικής κατάστασης, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου ή χαρακτηριστικών φύλου.

Χαρακτηριστική περίπτωση έγγαμος με ένα παιδί που θέλησε να προσληφθεί σε θέση Μουσειοπαιδαγωγού, αλλά η σχετική προκήρυξη του μουσείου είχε την προϋπόθεση οι υποψήφιοι να μην έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις.

Θύμα διάκρισης λόγω της κοινωνικής κατάστασής του έπεσε άνεργος που είχε τη ατυχία να μείνει και άστεγος: υπέβαλε αίτηση για εγγραφή στο Μητρώο Ανέργων, αλλά ο ΟΑΕΔ δεν τη δέχθηκε, επειδή δεν είχε διεύθυνση κατοικίας.

Συνολικά μιλώντας, πάντως, πάνω απ’ το μισό (57%) των 899 αναφορών που κατατέθηκαν το 2018 στο Συνήγορο του Πολίτη αφορούν σε θέματα διακρίσεων στην απασχόληση και την εργασία.

Πηγή: in.gr

ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ !

ΝΑΙ,  ΜΕΝ,  ΑΛΛΑ …. 


ΠΟΙΟΣ  ΤΗΝ  ΠΛΗΡΩΝΕΙ ;

Τραγικά τα νούμερα, 

και τη τσέπη μας αλαφρώνουν,   

μας φορτώνουν κι από πάνω σε φόρους το έλλειμμα απ' τα Δημόσια Έσοδα  !

Σε πάνω από 7.500 ελέγχους προχώρησαν τον Ιούνιο οι ελεγκτές της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, νησιά και άλλες τουριστικές περιοχές, με το μέσο ποσοστό παραβατικότητας να ανέρχεται στο 32% και την Κέρκυρα να αναδεικνύεται «πρωταθλήτρια», με έξι στους 10 ελεγχόμενους να είναι παραβάτες.

Συγκεκριμένα, τον Ιούνιο ελέγχθηκαν 7.735 επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα. Οι περιοχές που πραγματοποιήθηκαν οι περισσότεροι έλεγχοι ήταν η Αθήνα με 407, κατά τους οποίους διαπιστώθηκε 37% παραβατικότητα και η Θεσσαλονίκη όπου διενεργήθηκαν 289 έλεγχοι και εντοπίστηκαν με παραβάσεις στο 55% των ελεγχόμενων.

Ακολουθούν

η Πάτρα με 233 ελέγχους και 36% παραβατικότητα

η Κατερίνη με 200 ελέγχους και 36% παραβατικότητα

η Ζάκυνθος με 186 ελέγχους και 41% παραβατικότητα

το Ηράκλειο με 28% παραβατικότητα

το Αργοστόλι με 173 ελέγχους και 29% παραβατικότητα

το Ρέθυμνο με 166 ελέγχους και 20% παραβατικότητα

η Ρόδος με 166 ελέγχους και 43% παραβατικότητα

τα Χανιά με 164 ελέγχους και 28% παραβατικότητα

η Μύκονος με 159 ελέγχους και 43% παραβατικότητα  

η Σαντορίνη με 151 ελέγχους και 56% παραβατικότητα

η Κέρκυρα με 141 ελέγχους και 62%.παραβατικότητα

Οι κλάδοι στους οποίους διαπιστώθηκε η μεγαλύτερη παραβατικότητα είναι οι ακόλουθοι, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ:

Εκμετάλλευση ΤΑΞΙ 81%

Πλυντήρια αυτοκινήτων 75%

Ανθοπωλεία 73%

Ταξιδιωτικά πρακτορεία 68%

Μανικιούρ Πεντικιούρ 63%

Δικηγόροι 63%

Ψητοπωλεία - Σουβλατζίδικα (χωρίς τραπεζοκαθίσματα) 62%  Κομμωτήρια - Κουρεία 62%

Ενοικίαση μοτοποδηλάτων 57%

Πρατήρια καυσίμων 54%

Χερσαίες - Θαλάσσιες μεταφορές 53%

Λιανικό εμπόριο 36%

Εστίαση 33%

Καταλύματα 24%

Σχετικά με αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν από επιχειρηματίες της εστίασης στη Μύκονο, σε ό,τι αφορά στην αυστηρότητα των ελεγκτών, πηγές της ΑΑΔΕ σημειώνουν ότι στα τρία χρόνια που εφαρμόζεται το μέτρο των λουκέτων, δηλαδή ο νόμος του 1997 - καμία από τις επιχειρήσεις, που βρέθηκε να φοροδιαφεύγει και οδηγήθηκε σε 48ωρο κλείσιμο, δεν έχει δικαιωθεί από τα δικαστήρια όταν προσέφυγε.

Πηγή: ΑΜΠΕ