“Δια περιφοράς” (με email) Συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης του Δήμου Σ-Α, της 4ης Φεβρουαρίου 2021

 ΘΕΜΑ:

Εκτίμηση αντικτύπου σχετικά με την προστασία δεδομένων από την εγκατάσταση και λειτουργία συστήματος επιτήρησης δασικών πυρκαγιών στο Δήμο Σπάτων – Αρτέμιδος.

Τοποθέτηση του Συλλόγου Αγίου Νικολάου δι’ εκπροσώπου του, τακτικού μέλους της Επιτροπής

Προκαλεί απορία το γεγονός ότι καλούμαστε να εκφράσουμε άποψη, σαν μέλη της Επιτροπής Διαβούλευσης, πάνω στην Μελέτη Αντίκτυπου σχετικά με την προστασία δεδομένων για το έργο «ΣΥΣΤΗΜΑ ΒΙΝΤΕΟΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ ΔΗΜΟΥ ΣΠΑΤΩΝ-ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ», χωρίς να μας έχει δοθεί η ευκαιρία να εκφράσουμε την εκτίμησή μας για το ίδιο το Σύστημα Πυρανίχνευσης, που, απ’ όσο φαίνεται, έχει προεπιλεγεί.

1.

Υπό τον περιορισμό αυτό, ως προς την Μελέτη Εκτίμησης Αντίκτυπου δε θα μπορούσαμε παρά να συμφωνήσουμε,

με την επιφύλαξη ότι αυτή περιλαμβάνει μέτρα και όρους, σύμφωνα με: 

 

τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Απριλίου 2016 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει

και με τις διατάξεις του Εθνικού Δικαίου:

·         τις σχετικές διατάξεις του ΓΚΠΔ  

·         τον ν. 2472/1997 (ΦΕΚ 50/Α΄/1997) περί προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα   

·         την απόφαση 65/2018 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Εννοείται ότι η επεξεργασία και διαχείριση των δεδομένων θα αφορά αποκλειστικά και μόνο στην πυροπροστασία.

Προτείνεται η τοποθέτηση προειδοποιητικών πινακίδων για ενημέρωση του κοινού στις εποπτευόμενες περιοχές.

Παράλληλα απαιτείται η πρόβλεψη για μέτρα προστασίας των καμερών από φθορές, δολιοφθορές, βανδαλισμούς.

2.

Θεωρούμε πως οποιοδήποτε Σύστημα Πυρανίχνευσης πρέπει να αποτελέσει μέρος μόνο του συνολικού σχεδιασμού για την πυροπροστασία στην περιοχή του Δήμου Σ-Α, μεταξύ πολλών άλλων μέτρων πρόληψης και αντιμετώπισηςπου εντάσσονται σ’ αυτόν,  π.χ. μελέτη εγκατάστασης αυτόματων συστημάτων υδροβολών και λοιπών μέσων επίγειας κατάσβεσης, ασφαλής συγκέντρωση κηπευτικών απορριμμάτων, καθαρισμοί οικοπέδων, αξιοποίηση εθελοντισμού, κλπ.

 

Το Σύστημα Πυρανίχνευσης που θα επιλεγεί πρέπει να είναι σύγχρονης ψηφιακής και όχι χειροκίνητης τεχνολογίας, και κυρίως να είναι συμβατό, ώστε να είναι ευχερής η διασύνδεσή του διαδημοτικά, καθώς και με τις κεντρικότερες υπηρεσίες πολιτικής προστασίας.

Τα συστήματα χειροκίνητης τεχνολογίας έχουν τα μειονεκτήματα της υποκειμενικής εκτίμησης του διαχειριστή (λάθη, παραβλέψεις, απόσπαση προσοχής, κόπωση). 

 

Υπάρχουν ηλεκτρονικά συστήματα πυρανίχνευσης που περιλαμβάνουν:

ü  κάμερες που συνδυάζουν την οπτική με τη θερμική πυρανίχνευση μέσω υπερύθρων, υψηλής ευαισθησίας και διακριτικής ευχέρειας, που μπορούν να εντοπίζουν την παρουσία φλόγας, καπνού και ανθρώπων, και που παρέχουν κάλυψη σε 24ωρη βάση. 

ü  συστήματα τηλεόρασης κλειστού κυκλώματος που υποδέχονται και επεξεργάζονται με αλγοριθμική ανάλυση τα ψηφιακά σήματα και τις γεωγραφικές συντεταγμένες από τους αισθητήρες

ü  συστήματα αυτόματης ειδοποίησης και συναγερμού, που σε περίπτωση εντόπισης συμβάντος ειδοποιούν μέσω sms, email, ή άλλων μέσων μεταφοράς μηνυμάτων.

 

 

Γνωρίζουμε ότι τέτοια συστήματα σύγχρονης ψηφιακής τεχνολογίας έχουν εγκριθεί και εγκατασταθεί πιλοτικά σε αρκετούς δήμους ανά την Ελλάδα (Δήμος Ελληνικού – Αργυρούπολης, Δήμοι της Μαγνησίας, των Σποράδων), χωρίς απαγορευτικό κόστος.

 

Είμαστε αντίθετοι σε ένα σύστημα που περιορίζει τον χρόνο επόπτευσης στο διάστημα της ημέρας που υπάρχει φυσικό φως (από την ανατολή έως και μία ώρα μετά τη δύση), αφήνοντας ακάλυπτη την περιοχή κατά τη διάρκεια της νύχτας, στο έλεος των όποιων επίδοξων εμπρηστών. 

Είμαστε επίσης αντίθετοι στην διαγραφή όλων των δεδομένων μετά παρέλευση 72 ωρών. 

Είναι ευνόητο ότι σε περίπτωση καταγραφής συμβάντων, τα δεδομένα πρέπει να φυλάσσονται σε ξεχωριστό αρχείο για κάθε νόμιμη χρήση (εισαγγελική έρευνα για απόδοση ευθυνών).

 

Οφείλουμε να πούμε, τέλος, ότι το να έρχεται σαν θέμα για «διά περιφοράς» Διαβούλευση η Μελέτη εκτίμησης Αντίκτυπου, αντί για τον όλο σχεδιασμό πυρασφάλειας και ειδικότερα την επιλογή κατάλληλου Συστήματος Πυρανίχνευσης, το εκλαμβάνουμε σαν προσχηματική μόνο Διαβούλευση, στα πλαίσια μιας κατ’ επίφαση τήρησης δημοκρατικών διαδικασίων, γεγονός υποτιμητικό για τα μέλη της Επιτροπής, στα όρια του εμπαιγμού.

Ακατανόητη είναι επίσης η επισήμανση ότι το υλικό της εισήγησης είναι απόρρητο, πράγμα που καταργεί κάθε έννοια ανοικτής διαβούλευσης.

 

Θεωρούμε πως τα συμμετέχοντα μέλη της Επιτροπής πρέπει τουλάχιστον να έχουν γνώση των απόψεων και προτάσεων των υπόλοιπων.

 

Γι’ αυτό σκοπεύουμε να προωθήσουμε τις δικές μας στα μέλη της Επιτροπής, καλώντας τα να πράξουν το ίδιο.

 

Σύμφωνα με τα παραπάνω, (προσχηματική Διαβούλευση) ψηφίζουμε ΛΕΥΚΟ ως προς την Εισήγηση.

 

Ο «ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ»

 

Είναι η υγεία δημόσιο αγαθό;

 

Δικαιολογούν περιστάσεις δυνάμει καταστροφικές τη λήψη αναγκαστικών μέτρων σε βάρος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας;

 

Η πανδημία COVID 19, με την αγωνιώδη αβεβαιότητα για την εξέλιξή της,  ρίχνει συνάμα άπλετο φως στο ασυμβίβαστο της αχαλίνωτης, χωρίς όρια, ελεύθερης αγοράς με το κοινωνικά συμφέρον.

 

Παρακολουθούμε στις μέρες μας την αμηχανία, τα κομπιάσματα και τον ξερόβηχα μιας μεγάλης διακρατικής ένωσης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ενώ διακηρύσσει την εγγύηση της ευημερίας και του μέλλοντος των πολιτών της, τα βρίσκει σκούρα στις δοσοληψίες της με τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους στο χώρο του φαρμάκου, γιατί αυτοί έχουν άλλες προτεραιότητες.

 

Αντιγράφω και παραθέτω, βρίσκοντάς την εξαιρετικά επίκαιρη, την επωδό ενός βιβλίου που έπεσε στα χέρια μου:

 

    …….  Βρισκόμαστε στην αυγή μιας επανάστασης στον χώρο της υγείας. Ο «ελέφαντας στο  δωμάτιο» όμως – το προφανές πρόβλημα που επιμένουμε να αγνοούμε – είναι η παγκόσμια φτώχεια. Σχεδόν ο μισός πληθυσμός του πλανήτη επιβιώνει με λιγότερα από δύο δολλάρια την ημέρα, ενώ η οικονομική πτυχή της παρασκευής και παροχής νέων φαρμάκων είναι άλλη μια τραγωδία.  Η υποτονική προσπάθεια που έχουμε καταβάλει για την ανάπτυξη ενός εμβολίου για τον ιό Έμπολα, από το 1976 που ανακαλύφθηκε, είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση·  ο ιός δεν είχε μελετηθεί σχεδόν καθόλου, κι όλες οι προσπάθειες άρχισαν όταν οι πλουσιότερες χώρες ένιωσαν ότι απειλούνται από την μετάδοσή του. Παρότι ασχολούνται με θέματα ζωής και θανάτου, οι φαρμακοβιομηχανίες είναι επιχειρήσεις, δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα·    κι όταν καλούνται να αποφασίσουν για τις ερευνητικές τους προτεραιότητες, ένας κρίσιμος παράγοντας – αν όχι ο καθοριστικός – είναι το πιθανό οικονομικό κέρδος. … θα ήταν παραπλανητικό να μιλάμε για νέα φάρμακα δίχως να αναφέρουμε τις οικονομικές παραμέτρους που αποτελούν εμπόδιο στον δρόμο μας. Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε νέα διεθνή ινστιτούτα και διαφορετικούς τρόπους χρηματοδότησης της ιατρικής έρευνας και των φαρμάκων, όπου η ευζωία των ανθρώπων, αλλά και γενικά των έμβιων οργανισμών στη Γη, θα είναι ο υπέρτατος σκοπός, ανεξάρτητα από το οικονομικό κέρδος.

 

Όπως ισχύει με όλες τις επιστημονικές επαναστάσεις, δεν έχουν σημασία μόνο οι νέες γνώσεις. Τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας θα μας κρίνουν όχι γι’ αυτά που ξέρουμε, αλλά γι’ αυτά που κάνουμε με όσα ξέρουμε.

 

Απόσπασμα από το δοκίμιο «Η Κομψή Θεραπεία» Daniel Davis, Εκδόσεις ΠΕΚ