ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ
«Για την καταστολή των πυρκαγιών στην Ελλάδα πρέπει να συνεργαστούν 17 φορείς, που ανήκουν σε έξι υπουργεία, προκειμένου να ασκήσουν 11 διαφορετικές αρμοδιότητες. Στη δε πρόληψη των δασικών πυρκαγιών συμμετέχουν 45 συναρμόδιοι φορείς, που πρέπει να συντονιστούν σε ένα κοινό πλαίσιο».
Αυτά διαπιστώνει, μεταξύ πολλών άλλων, η εκτενής, 156 σελίδων, έκθεση της Ανεξάρτητης Επιτροπής για τις προοπτικές διαχείρισης μελλοντικών πυρκαγιών δασών και υπαίθρου στην Ελλάδα, Επιτροπής, η οποία συστάθηκε με απόφαση του Πρωθυπουργού, μετά την τραγωδία της 23ης Ιουλίου 2018 στο Μάτι.
Η κατάσταση αυτή υπονομεύει τον απαιτούμενο συντονισμό και την επιχειρησιακή ετοιμότητα που απαιτούν οι μεγάλης κλίμακας ή ανεξέλεγκτες πυρκαγιές, οι οποίες έχουν δημιουργήσει πολύ σοβαρά προβλήματα στη χώρα μας την τελευταία δεκαπενταετία.
Ειδικάγια τη συγκεκριμένη πυρκαγιά στο Μάτι, οι εμπειρογνώμονες σημειώνουν ότι
«είχε σημαντικό κοινωνικό και πολιτικό αντίκτυπο και συνέβαλε στο να γίνει αντιληπτόότι η συνεχιζόμενη κρίση αποτελεσματικότητας και συντονισμού στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου στην Ελλάδα είναι ένα ανησυχητικό σύμπτωμα, που κάνει την ανάγκη επανεξέτασης του σχεδιασμού και την αναδιοργάνωση της διαχείρισης των πυρκαγιών σήμερα περισσότερο επιτακτική από ποτέ».
Αναλύοντας τα βαθύτερα αίτια των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου στην ελληνική Επικράτεια, η Επιτροπή τα οριοθετεί - συνοψίζει στις εξής παραμέτρους:
1. Απουσία εθνικού επιστημονικού, συντονιστικού φορέα για τον σχεδιασμό πολιτικής και στρατηγικής για την προστασία των δασών από τις πυρκαγιές ο οποίος να συνδέεται με την επιχειρησιακή πράξη.
2. Έλλειψη ενιαίου Εθνικού Σχεδίου Προστασίας από τις πυρκαγιές δασών και υπαίθρου το οποίο να ολοκληρώνει τις αρμοδιότητες και τον ρόλο όλων των εμπλεκόμενων φορέων στα θέματα της διαχείρισης των πυρκαγιών.
3. Διάσπαση του ολοκληρωμένου σχεδιασμού της διαχείρισης των πυρκαγιών σε απομονωμένες και ασύνδετες δράσεις είτε πρόληψης είτε καταστολής, δημιουργώντας συντεχνιακά και υπηρεσιακά σιλό.
4. Έλλειψη κλίματος και πνεύματος συνεργασίας ανάμεσα στους εμπλεκόμενους φορείς και υπηρεσίες και ιδιαίτερα μεταξύ Πυροσβεστικού Σώματος και Δασικής Υπηρεσίας.
5. Καταφανής πριμοδότηση της καταστολής σε σχέση με την πρόληψη τόσο σε επίπεδο στρατηγικής, όσο και σε επίπεδο χρηματοδότησης.
6. Εξαφάνιση της πρόληψης μέσω της υποχρηματοδότησης των έργων που την αφορούν και την αποδόμηση της κάθετης οργάνωσης της Δασικής Υπηρεσίας, η οποία θα υποστήριζε τον συντονισμό του έργου της πρόληψης των πυρκαγιών σε εθνικό επίπεδο.
7. Πολιτικές παρεμβάσεις που δεν συνδυάζονται με επιστημονική τεκμηρίωση των αντίστοιχων επιλογών (όπως η μεταφορά της δασοπυρόσβεσης με τοΝ ν.2612/1998).
8. Έλλειψη επαγγελματικής και πιστοποιημένης εκπαίδευσης του προσωπικού για την κάλυψη επιχειρησιακών ρόλων διοίκησης των επιχειρήσεων δασοπυρόσβεσης.
9. Χαμηλό επίπεδο συντονισμού για την αντιπυρική προστασία των δασών και ειδικότερα στη φάση της καταστολής.
10. Διαχρονική αύξηση (τις τελευταίες δεκαετίες) της συνέχειας και του φορτίου της δασικής καύσιμης ύλης σαν συνέπεια της εγκατάλειψης και της υποχρηματοδότησης της διαχείρισης των δασών.
11. Υπερβολική εξάρτηση του συστήματος δασοπυρόσβεσης από τα εναέρια μέσα.
12. Μεταφορά πρακτικών πυρόσβεσης αστικών πυρκαγιών στις πυρκαγιές δασών και υπαίθρου.
13. Στρεβλή αντίληψη της υπερβολικής είτε προστασίας, είτε καταστολής στη διαχείριση του προβλήματος που οδηγεί στο παράδοξο των μεγάλων πυρκαγιών.
14. Μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης που αντιλαμβάνεται τον δασικό χώρο ως γεωτεμάχιο και όχι ως παραγωγικό πόρο.
15. Έλλειψη αντίληψης του κινδύνου πυρκαγιάς στη ζώνη μείξης δασών-οικισμών.
16. Κυρίως, αποκλεισμός της επιστημονικής γνώσης, της καινοτομίας και της τεχνολογίας από την επιχειρησιακή πράξη της διαχείρισης των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου.
Με βάση όλα αυτά, η Επιτροπή θεωρεί ότι καθίσταται σαφής η ανάγκη αλλαγής της στρατηγικής διαχείρισης των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου στην Ελλάδα. Για τον σκοπό αυτό, απαιτείται, όπως τονίζει, η λήψη τόσο θεσμικών και νομοθετικών μέτρων, όσο και η ανάληψη δράσεων στους τομείς της πρόληψης και της καταστολής, που θα εξασφαλίζουν τη βελτιστοποίηση της αντιμετώπισης των πυρκαγιών, την ελαχιστοποίηση των συνεπαγόμενων ζημιών και τη μείωση του κόστους της δασοπυρόσβεσης.
Στο πόρισμα της Επιτροπής περιλαμβάνονται και οι προτάσεις της για τις επείγουσες δράσεις που πρέπει να αναλάβει η Ελληνική Πολιτεία προκειμένου να ενισχύσει τον ευαίσθητο τομέα της Πολιτικής Προστασίας.
ΠΗΓΗ: https://www.naftemporiki.gr